پرسش‌های عمومی

LIVE PROBIOTIC یک غذای سوپر پرمیوم حاوی پروبیوتیک تغلیظ شده و دارای فرمول ساخت انحصاری (EP patent 2124607 – pet food) در حیوانات خانگی است. باکتریهای پروبیوتیک به طور طبیعی در روده حیوانات سالم بوجود آمده، در روده نابالغ کلونیزه شده و در روده های آسیب دیده دوباره بازسازی می شوند و با مکانیسم رقابت، میکروارگانیسمهای بیماریزا را از دستگاه گوارش خارج ساخته و بدن را از هجوم آنها در امان می دارند. باکتری انتروکوکوس فاسیوم، پروبیوتیک موجود در خوراک LIVE PROBIOTIC می باشد که از کلکسیون ملی باکتریهای صنعتی و دریایی (NCIMB) تهیه شده و به خاطر اثرهای مفیدش در دستگاه گوارش سگ و گربه انتخاب گردیده است.

LIVE PROBIOTIC، فقط از مواد اولیه طبیعی با کیفیت بالا ساخته شده تا با استانداردهای بالا و مزه های مختلف طبق سلیقه هر یک از انواع حیوانات خانگی بتواند احتیاجات آنها را برآورده سازد. ترکیبات انحصاری انواع روغنهای گیاهی باعث لذیذ شدن و آسانی هضم غذای LIVE PROBIOTIC گردیده است. این محصولات فاقد رنگها و طعم دهنده های سنتتیک و نگهدارنده ها هستند. LIVE PROBIOTIC همه نیازیهای حیوانات خانگی را پوشش می دهد تا غذایی مقوی و کامل بسازد.

وقتی صحبت از کیفیت غذای حیوانات خانگی مطرح می‌شود، همان قواعد و ضوابطی مد نظر قرار می‌گیرد که در خصوص اقلام و موارد دیگر نیز اعمال می‌شود، یعنی کیفیت و قیمت با یکدیگر همبستگی دارند. به عبارت دیگر، هر چقدر هزینه بیشتری پرداخت کنید، به همان نسبت کالای با کیفیت تری دریافت می‌کنید.

ProBiotic LIVE یک غذای حیوانات خانگی با کیفیت بالا است، و شرایط ویژه ای را در ارتباط با انتخاب مواد تشکیل دهنده و نیز شیوه تولید این غذا در نظر گرفته ایم تا از این طریق اطمینان نماییم که محصولی با کیفیت بالا تولید و عرضه شود. مواد تشکیل دهنده با دقت کافی انتخاب می‌شوند، و معیار انتخاب این مواد اولیه ارزان بودن آنها نیست. کیفیت این مواد تشکیل دهنده مشابه کیفیت همان موادی است که برای تولید غذای انسان استفاده می‌شود تا بتوان کیفیت محصول نهایی را تضمین نمود. تأکید ما بر آن است که صرفاً از مواد اولیه با کیفیت و طبیعی استفاده شود و از افزودنی‌های مصنوعی اجتناب گردد. ProBiotic LIVE یک غذای حیوانات خانگی منحصر به فرد می‌باشد که در بازار عرضه شده است، و این ویژگی تمایزدهنده به ویژه به دلیل استفاده از مواد تشکیل دهنده با کیفیت بالا، کابردی و ارتقاء دهنده سلامت است.

پروتئینها آجرهای ساختمانی بدن هستند و برای سلامتی سگ و گربه بسیار مهمند. در بدن پروتئینها شکسته و به ۲۲ اسید آمینه تبدیل می شوند که حدود نصف این تعداد برای بدن ضروریند و باید توسط غذا به بدن برسند. بنابراین غذای سگ و گربه باید حاوی پروتئین باشد. اما وقتی صحبت از پروتئین در غذای سگ و گربه به میان می آید، بیشتر کیفیت آن مطرح است نه کمیت آن. پروتئینهای با کیفیت این اطمینان را بوجود می آورند که نسبتهای مناسبی از اسیدهای آمینه ضروری را به بدن برسانند در حالیکه امکان هضم پروتئینهای بی کیفیت فراهم نیست. این می تواند به کمبود اسیدهای آمینه و عواقب جدی آن در بدن حیوان بیانجامد.

نکته دیگر این است که پروتئین یک ماده مغذی با کالری بسیار بالا می باشد و وقتی غذای با پروتئین بالا به حیوان خورانده شود، امکان افزایش وزن در او وجود دارد. در نهایت در جیره های با پروتئین بالا، تامین نسبت صحیحی از کلسیم و فسفر که بویژه در حیوانات نابالغ و رو به رشد حایز اهمیت است، دچار مشکل شده و به رشد غیر طبیعی مفاصل و استخوانها منجر می شود که در آینده می تواند موجب بروز آرتریت (بیماری مفصلی) در حیوان گردد. کمترین حد توصیه شده پروتئین در غذای سگهای در حال رشد ۲۲٪ و در سگهای بالغ ۱۸٪ توصیه شده است. این میزان در گربه های نابالغ و بالغ به ترتیب به ۳۰٪ و ۲۶٪ می رسد. البته بالا بودن پروتئین جیره نیز خطراتی دارد. از جمله اینکه از آنجا که مازاد پروتئین غذا از طریق ادرار در حیوان دفع می شود، مصرف بیش از حد آن روی کلیه ها اثر منفی دارد. به طور کلی پروتئین جیره نباید در سگها از ۳۰٪ و در گربه ها از ۴۵٪ بیشتر شود.

در نهایت، نه تنها دلیلی برای بالا بودن بیش از حد پروتئین در جیره حیوانات خانگی وجود ندارد بلکه باعث بالا رفتن بی فایده قیمت جیره نیز می شود و مازاد پروتئین خوراک به صورت انرژی در بدن مصرف میشود. تامین این انرژی می تواند با قیمتهای کمتر و از طریق ترکیبات ارزانتری مانند کربوهیدرات ها صورت پذیرد.

از آنجا که مواد اولیه تشکیل دهندة ProBiotic LIVE صرفاً از نوع فوق اعلا است و اثر آنها نیز در طول سالیان متمادی به اثبات رسیده است، بنابراین ProBiotic LIVE از نوع غذای حیوانات خانگی فوق اعلا به شمار می‌رود.

به منظور رعایت استانداردهای بالای کیفیت، در تولید ProBiotic LIVE منحصراً از مواد اولیه طبیعی استفاده می‌شود. استفاده از مواد اولیه ای نظیر مرغ، بره، ماهی، اردک، برنج، ذرت، چربی حیوانات، روغن ماهی، ویتامین‌ها، مواد معدنی و همچنین مواد خام دیگر باعث شده است که یک غذای کامل حیوانات خانگی با بالاترین سطح استاندارد کیفیت تولید گردد. کاربرد ترکیبات منحصر به فردی از انواع روغن‌ها و چربی‌ها به تولید محصولی با طعم خوشایند و دلپذیر منجر شده است. علاوه بر این، در ترکیب و تهیه کلیه مواد تشکیل دهنده در تولید ProBiotic LIVE نهایت تلاش صرف شده است تا محصولی با بالاترین سطح قابلیت هضم تولید گردد.

اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 در واقع «والدین» خانواده ای از اسید‌های چرب هستند که برای سلامتی حیوانات خانگی ما مهم اند. اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 هر دو از اهمیت زیادی برخوردارند چرا که در چندین کاربرد اساسی در سیستم ایمنی بدن سگ‌ها و گربه‌ها بر عهده دارند.

کاربردهای اسیدهای چرب امگا 3:

•      کمک به عملکرد مغز و شبکیه چشم

•      کمک به سیالیت غشای سلولی و سلامت پوست

•      کمک به رفع التهاب مفصلی

•      کمک به تولید مثل

•      بهبود سیستم قلبی عروقی

•      کمک به مبارزه با آلرژی و بیماری‌های التهابی پوست

کاربردهای اسیدهای چرب امگا 6:

•      کمک به رشد و تولید مثل

•      حفظ تعادل سطح هورمون ها

•      کمک به ساخت غشاء سلولی و سیالیت آن

•      حفظ سلامت پوست و پوشش حیوانات

•      تقویت و ارتقا سیستم عصبی

•      افزایش میزان بهره وری مواد غذایی در طول فرایند رشد

•      حفظ وضعیت ظاهری پوست

•      کمک به رشد طبیعی شبکیه و سیستم عصبی

لسیتین حاوی ماده ای به نام فسفاتیدیل کولین است. فسفاتیدیل کولین یک بخش مهم در غشای سلولی می باشد. همچنین، لسیتین برای ساختن استیل کولین که یک ماده شیمیایی ضروری در مغز و اعصاب می باشد نقش عمده ای دارد. لسیتین کمک می کند تا بدن بتواند از چربی و کلسترول را به درستی مصرف نماید. این ماده با شکستن چربیها به قطره های کوچکتر آنها را امولسیه می نماید. لسیتین و مشتقات آن برای حیواناتی که اضافه وزن دارند بسیار مفید است زیرا کمک می کند تا بدن بتواند چربی اضافه را بدون هیچگونه عوارضی مصرف نماید. به همین دلیل برای حیواناتی که کبد چرب دارند، بسیار مفید است. بعلاوه، لسیتین یک افزودنی عالی در جیره حیوانات مسن است و آنها را از بیماریهای قلبی- عروقی حفظ می نماید. به طور کلی، دلایل بی شماری برای حضور لسیتین در همه غذاهای PROBIOTIC LIVE وجود دارد.

غذای کاربردی غذایی است که از فواید و خواص کاربردی بسیار سودمند دیگری همراه است. اصطلاح غذای کاربردی اغلب به جنبه‌های ارتقای سلامتی اشاره دارد. ProBiotic LIVE را نیز می‌توان غذایی کاربردی نامید، چرا که حاوی پروبیوتیک و پروتئین هیدرولیز شده است.

گوشت یک منبع مهم پروتئین برای سگ و بویژه گربه می باشد. گربه ها برای سالم ماندن نیاز دارند تا پروتئین از طریق غذا وارد بدنشان شود. پروتئینهای حیوانی مزه و بو و انرژی را به غذا اضافه می کنند و بعلاوه منابع غنی از ویتامینها و مواد معدنی هستند. منابع پروتئینی در PROBIOTIC LIVE مرغ، بره، بوقلمون و اردک می باشند. استفاده از این پروتئینهای با کیفیت جهت اطمینان از فراهمی زیستی بالا و مصرف درست و کامل مواد مغذی در جیره می باشد. هدف ما افزودن مقادیر بالای پروتئین حیوانی در همه انواع محصولاتمان می باشد که بتوانیم تامین احتیاجات همه انواع اسیدهای آمینه را تضمین نماییم.

پروبیوتیک‌ها باکتری‌های محافظ زنده و مفیدی هستند که در سیستم گوارشی یافت می‌شوند. وجود این میکروارگانیسم‌ها برای هضم مواد مغذی و تعادل میکرو فلور روده ضروری است.

پری بیوتیک‌ها (برای مثال، فروکتو اولیگوساکاریدها) مواد تشکیل دهنده ای هستند که به تکثیر پروبیوتیک‌ها کمک می‌کنند. به عبارت دیگر، پری بیوتیک‌ها منبع غذایی برای باکتری‌های پروبیوتیک در نظر گرفته می‌شوند. پروبیوتیک‌ها اغلب کربوهیدرات‌های پیچیده غیر قابل هضمی هستند که در انواع مختلف گیاهان، سبزیجات و غلات یافت می‌شوند. این کربوهیدرات‌ها نسبت به هضم به وسیلة آنزیم‌های بزاق و روده در معده مقاوم‌اند و با ورود به روده، توسط باکتری‌های پروبیوتیکی موجود در آن تخمیر می‌شوند. سودمندترین اثر فروکتو الیگوساکارید تحریک انتخابی رشد باکتری‌های پروبیوتیک است، و از این رو به طور قابل توجهی باعث افزایش ترکیب میکروارگانیسم روده و کاهش تعداد باکتری‌های پاتوژن بالقوه می‌شود.

اینولین‌ها گروهی از پلی ساکاریدهای طبیعی (حاصل ترکیب چند قند) هستند که توسط انواع زیادی از گیاهان تولید می‌شوند. اینولین به دلیل ویژگی‌های تغذیه ای منحصر به فرد خود، به طور فزاینده ای در تولید غذاهای حیوانات استفاده می‌شود. انرژی اینولین معادل یک سوم تا یک چهارم انرژی موجود در قند یا سایر کربوهیدرات‌ها و یک ششم تا یک نهم انرژی موجود در چربی است. یکی دیگر از ویژگی‌های اینولین این است که جذب کلسیم را افزایش می‌دهد.

این عادت نادرست و اشتباهی است که از سر لطف بیشتر، باقیمانده غذای خود را به جای کیبل به حیوان خانگی بدهید، و اغلب انجام این کار با دشواری بیشتری نیز همراه است. ضایعات و باقیمانده غذا معمولا حاوی مقادیر بسیار زیادی چربی یا نمک هستند و در بیشتر مواقع ممکن است به اضافه وزن حیوان منجر شوند. بنابراین، استفاده از مواد غذایی خشک راه حلی بسیار ایمن تر و غالبا ارزان تر است. اگر قصد دارید غذای جانبی به حیوان خانگی خود بدهید، به جای استفاده از باقی مانده غذا و ضایعات، یک محصول غذایی ویژه در اختیارش قرار دهید.

ما کیفیت ProBiotic LIVE را تضمین می‌کنیم و این واقعیت را تصدیق می‌نماییم که این محصول با خواسته‌ها و نیازهای تغذیه ای و قانونی برای مواد غذایی حیوانات خانگی منطبق است. میکروارگانیسم پروبیوتیک موجود در این محصول غذایی، یا در واقع انتروکوک فاسیوم کشت شده در مجموعه کشت ملی باکتری‌های صنعتی و دریایی (Enterococcus Faecium NCIMB 10415)، در اتحادیه اروپا جهت استفاده سگ‌ها و گربه‌ها مورد تایید قرار گرفته است. بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی که امروزه از ProBiotic LIVE جهت تغذیه حیوانات خود استفاده می‌کنند از طعم این محصول غذایی و همچنین شرایط سلامت عمومی حیوان خانگی خود بسیار رضایت دارند.

ایمنی: میکروارگانیسم پروبیوتیک باید غیربیماری زا و غیر سمی باشد.

زیست پذیری: پروبیوتیک صرفاً در صورتی مؤثر و ثمربخش است که میکروارگانیسم‌های پروبیوتیک در طول فرایند ذخیره سازی محصول و همچنین در سرتاسر دستگاه گوارش پایدار و زیست پذیر باشند. این تنها راه برای اطمینان از کلونی سازی و افزایش شمار این میکروارگانیسم‌های مفید است.

حداقل دوز: غلظت پروبیوتیک باید به گونه ای باشد که به طور متوسط ​​حداقل1 × 10⁹  واحد تشکیل دهنده کلونی از باکتری‌های پروبیوتیک زیست پذیر در هر کیلوگرم  از خوراک کامل وجود داشته باشد (CFU/kg).

بیمه کیفیت: ضروری است که پروبیوتیک در هیچ مرحله ای، از جمله در هنگام فرایند تخمیر، فرایند تولید و یا فرایند ذخیره سازی به وسیلة هیچ میکروارگانیسم دیگری آلوده نشود.

عقاید گوناگونی در خصوص غذای حیوانات خانگی وجود دارد. برخی از مردم فکر می کنند که ذرت تنها به عنوان پر کننده استفاده می شود و می تواند باعث بروز مشکلات گوارشی و رفتاری در حیوان شود. اما در واقع ذرت یک ماده غذایی مقوی و بسیار مفید برای حیوانات است. ذرت منبع خوب تامین اسیدهای آمینه که در سلامت عضلات، پوست و موی حیوان نقش مهمی ایفا می کنند، می باشد. از طرفی، ذرت یک منبع کربوهیدراتی آسان هضم برای تامین سریع انرژی در سگ و گربه است. گذشته از  تامین انرژی، کربوهیدراتها منبع فیبر نیز می باشند که به سلامت و عملکرد بهتر دستگاه گوارش بسیار کمک می نماید.

گذشته از اسیدهای آمینه و کربوهیدرات، ذرت حاوی اسیدهای لینولئیک که یک اسید چرب امگا ۶ است می باشد. این ترکیب در سلامت پوست و موی حیوان نقش مهمی دارند. بنابراین باید توسط منابع گیاهی غذا تامین شوند که ذرت یکی از بهترین آنهاست. نکته دیگر اینکه، ذرت حاوی آنتی اکسیدانتهای بیشماری از جمله ویتامین E، لوتئین، و بتا کاروتن است که همگی باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شوند. در مقایسه با سیب، ذرت حاوی دو برابر آنتی اکسیدان در گرم است و بنابراین منبع غنی از آنتی اکسیدانهای طبیعی نیز هست.

اخیرا تمرکز زیادی بر غذاهای فاقد غلات (grain-free) وجود دارد و این شامل ذرت نیز می شود چون ذرت نیز یکی از انواع غلات است. آیا یک غذای حاوی ذرت می تواند به عنوان غذای عاری از غلات تلقی شود؟ عقیده غذای عاری از غلات از اینجا بوجود آمد که بسیاری از صاحبان سگ از اینکه حیوانشان به مواد دانه ای حساس باشد و برایش مشکلات گوارشی بوجود بیاید، نگران هستند. واقعیت این است که حساسیت به مواد دانه ای بسیار کم اتفاق می افتد و در بسیاری از موارد، گلیادین باعث بروز ناراحتیهای گوارشی است. گلیادین پپتیدی است که در گندم، جو دوسر، جو و چاودار وجود دارد و عامل بروز عدم تحمل به گلوتن در انسان نیز هست. ذرت فاقد گلیادین است و بنابراین نمی تواند مانند گندم باعث واکنشهای آلرژیکی یا بیماریهای گوارشی گردد. بنابراین، درست تر آن است که غذای حیوانات خانگی که با نام غذاهای فاقد غلات را غذاهای عاری از گلیادین بنامیم.

و نهایتا اینکه، هیچ دلیلی برای پرهیز از غذاهای حاوی ذرت در حیوانات خانگی وجود ندارد. برعکس، فواید تغذیه ای بسیاری در استفاده از ذرت وجود دارد. بنابراین، مضر، غیر مفید دانستن و پر کننده نامیدن ذرت به هیچ عنوان صحیح نمی باشد.

یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد ProBiotic LIVE آن است که این محصول هم حاوی پروبیوتیک‌ها و هم پری بیوتیک‌ها است. این ترکیبات سلامت حیوان خانگی و همچنین کارکرد مناسب دستگاه گوارش و تعادل میکرو فلور روده آن را تضمین می‌کنند. ترکیب ProBiotic LIVE ترکیبی ثبت شده است (EP patent 2124607 – Pet Food)، و این بدان معنی است که محصولات دیگری با کیفیت عملکردی مشابه نسبت به این محصول غذایی در بازار وجود ندارد.

سیستم روده ای همه حیوانات اکوسیستم پیچیده ای از میلیونها میکروارگانیسم به نام میکروبیوم (با نام قدیمی میکروفلور) می باشد. میکروبیوم روده ای حاوی انواع مختلفی از باکتریها و قارچهاست که عمدتا ۴۰۰ گونه مختلف را شامل می شود و جمعیت آنها به ۱۰^۱۴ عدد در طول دستگاه گوارش می رسد. این بدان معنی است که تعداد میکروارگانیسمهایی که در روده ساکن هستند، نسبت به سایر سلولهای بدن بیشتر است. تعداد این میکروارگانیسمها از معده به طرف روده بزرگ بیشتر میشود. در بخشهای انتهایی به دلیل جریان کندتر غذا و افزایش زمان ماندگاری آن و در نتیجه در دسترس بودن مواد غذایی برای مصرف میکروبیوم، تعداد آنها افزایش می یابد.

میکرو فلور نوعی رابطه همزیستی با حیوانات ایجاد می‌کند و با کمک به هضم غذای آنها از طریق تولید آنزیم‌های مختلفی که در تجزیه مواد مغذی مؤثر هستند، به آنها سود می‌رساند.

باکتری‌های موجود در روده نیز پاسخ ایمنی را تحریک می‌کنند. از این رو، وجود یک میکروفلور متعادل یا متوازن برای هضم مطلوب غذای حیوان بسیار ضروری است.

خیر. حیوانات نمی توانند در برابر باکتری‌های پروبیوتیک مقاومت ایجاد کنند. در واقع، صرفاً باکتری‌های بیماری زا قادرند در روده کلونی شوند. مصرف روزانه پروبیوتیک خطر ابتلا به اسهال را کاهش می‌دهد زیرا شمار باکتری‌های بیماری زا بسیار افزایش می‌یابد. علاوه بر این، پروبیوتیک‌ها به حفظ تعادل و توازن میکروفلور و همچنین حفظ سلامتی حیوان خانگی نیز کمک می‌کنند.

روده یکی از مهمترین اجزای سیستم ایمنی به شمار می‌رود زیرا حدود 70 درصد پاسخ ایمنی در روده شکل می‌گیرد (ویگنی و همکاران، 2008). اگر مقاومت در برابر عوامل بیماری زای خارجی تضعیف شود، این خطر وجود دارد که بدن حیوان دچار عفونت شود. از این رو، با تغذیه روزانه حیوان خانگی با محصول غذایی پروبیوتیک، شرایط مطلوب در دستگاه گوارش حیوان خانگی تامین می‌شود و سیستم ایمنی آن نیز سالم و کارآمد خواهد بود.

محیط بسیار اسیدی و دارای PH پایین معده در اکثر حیوانات، شیوه ای است که طبیعت برای از بین بردن برخی از عفونت‌های موجود در غذا در نظر گرفته است. با این حال، این روش فرایندی کاملا موثر به شمار نمی رود، زیرا همانگونه که ذکر گردید، مسیر دهانی / روده ای رایج ترین راه برای ورود عفونت به بدن است.

میکروارگانیسم موجود در ProBiotic LIVE از نوع باکتری اسید لاکتیک است. ماهیتا، این باکتری‌ها اسید لاکتیک تولید می‌کنند. تولید اسید لاکتیک باعث رشد باکتری‌های مفید در یک محیط اسیدی مطلوب می‌شود. با ایجاد این محیط اسیدی، باکتری اسید لاکتیک قادر خواهد بود از رشد کالیفرم هایی مانند اشیرشیاکولی‌ جلوگیری کند زیرا کالیفرم‌ها به PH قلیایی تر را برای رشد ترجیح می‌دهند.

ProBiotic LIVE نیز به دلیل برخوداری از میلیاردها میکروارگانیسم قادر است بر مشکل استریلیزاسیون معده غلبه کند، چرا که برخی از آنها قادرند همواره از دریچه پیلور معده عبور کنند و در بافت روده کلونی سازی نمایند. علاوه بر این، فرایند خشک کردن انجمادی، که به منظور حفظ میکروارگانیسم‌های موجود در ProBiotic LIVE مورد استفاده قرار می‌گیرد، به فرایند کپسوله سازی منجر می‌شود، فرایندی که پروبیوتیک‌ها را در برابر اسید معده محافظت می‌کند.

دکتر روی فولر پروبیوتیک را به عنوان «مکمل تغذیه ای میکروبی زنده تعریف می‌کند که با بهبود سطح توازن میکروب روده ای میزبان، به طور قابل توجهی بر آن تأثیر مثبت می‌گذارد». این تعریف بر اهمیت پروبیوتیک‌ها به عنوان سلول‌های زنده تأکید می‌کند. میزان آگاهی و شناخت عمومی نسبت به پروبیوتیک‌ها در طول چند سال گذشته در سراسر جهان افزایش یافته است، به طوری که بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی در حال حاضر از مزایای استفاده از محصولات پروبیوتیک آگاهند و بر این نکته وقوف دارند که تغذیه روزانه حیوان خانگی با استفاده از محصول پروبیوتیک، مزایای سلامتی زیادی را برای آن به همراه خواهد داشت.

میکروارگانیسم‌های پروبیوتیک از طریق پر کردن فضایی که ممکن است به وسیلة باکتری‌های بالقوه بیماری‌زا اشغال شود به باکتری‌های مفید موجود در روده حیوانات کمک می‌کنند. علاوه بر این، تعادل و توازن میکروفلور نیز در حفظ سلامت دستگاه گوارش و عملکرد مطلوب آن تأثیرگذار است.

بررسی‌ها نشان داده است که مکانیسم عملکرد پروبیوتیک‌ها به شیوه زیر است:

رقابت برای مواد مغذی:

در درون روده، میکروارگانیسم‌های مفید و میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا از مواد مغذی مشابه‌ای استفاده می‌کنند. بنابراین، به دلیل نیاز باکتری‌ها به رشد و تکثیر، نوعی رقابت برای استفاده از این مواد مغذی شکل می‌گیرد. از این رو، هر چقدر میکروارگانیسم‌های مفید بیشتری در روده‌ها وجود داشته باشد، رقابت بین میکروارگانیسم‌های مفید و میکروارگانیسم‌های پاتوژن یا بیماری زا شدیدتر خواهد بود.

رقابت برای مکان‌های چسبندگی:

اتصال به مکان‌های چسبندگی در امتداد دیواره روده عاملی مهم برای کلونی شدن به شمار می‌رود، و بسیاری از میکروارگانیسم‌های بیماری زای روده با اتصال به دیواره روده از خطر جابجایی به وسیلة حرکات دودی لوله گوارشی در امان می‌مانند. از آنجا تعداد مکان هایی که باکتری‌ها می‌توانند به آن اتصال یابند محدود می‌باشد، بنابراین وجود تعداد بیشتری از باکتری‌های مفید منجر به کاهش چسبندگی باکتری‌های بیماری‌زا خواهد شد.

تحریک ایمنی:

• پروبیوتیک‌ها تولید آنتی بادی (موضعی و سیستمیک) را تحریک می‌کنند.
• فعالیت درشت‌خوارها یا ماکروفاژها را افزایش می‌دهند.
• سطح اینترفرون گاما را افزایش می‌دهند.
• تولید سیتوکین‌ها را افزایش می‌دهند.

اثر ضد میکروبی مستقیم:

اثر ضد میکروبی مستقیم ممکن است به دو طریق حاصل شود: از طریق باکتریوسین ها، که خود به وسیلة انواع مختلف باکتری اسید لاکتیک (LAB) تولید می‌شوند، و از طریق تولید اسیدهای آلی (مانند اسید لاکتیک و غیره) که با کاهش PH روده شرایط و محیط نامناسبی را برای عوامل بیماری زا به وجود می‌آورند.

بهبود میزان هضم‌پذیری:

میکروارگانیسم‌های پروبیوتیک از طریق تولید آنزیم همانند میکروفلور متعادل عمل می‌کنند، که این به نوبه خود منجر به تجزیه مولکول‌های پلی ساکارید می‌شود. در نتیجه، مقدار بیشتری از مواد مغذی از رژیم غذایی استفاده می‌شود. میکروفلور انواع ویتامین‌ها را نیز تولید می‌کند و خود در مراحل بعد به عنوان منبع ثانویه تامین ویتامین برای میزبان به شمار می‌رود

هنگامی که از آنتی بیوتیک ها، و به ویژه نوع خوراکی آنها، استفاده می‌شود، جمعیت طبیعی فلور روده ای کاهش می‌یابد، و چنانچه مدت زمان درمان با آنتی بیوتیک طولانی تر شود، اثر آنتی بیوتیک بر روی روده بسیار عمیق تر خواهد بود. البته پروبیوتیک‌ها به احیای جمعیت طبیعی و اولیه میکروفلور روده کمک می‌کنند، و این خود یکی از دلایل اصلی استفاده آنها به شمار می‌رود.

اگرچه بهترین زمان برای احیای میکروفلور روده زمانی است که درمان آنتی بیوتیک به پایان رسیده باشد، با این حال منطقی تر آن است که پروبیوتیک همزمان با آنتی بیوتیک مصرف شود. دلیل این امر آن است که دستگاه گوارش مکانی پویا است که امواج فعالیت‌های میکروفلوری، بسته به وجود مواد غذایی و نیز غلظت آنتی‌بیوتیک، به طور پیوسته در زمان هایی خاص در حال جریان است. بنابراین، احیای مداوم و پیوسته فعالیت‌های طبیعی میکروبی با استفاده از پروبیوتیک‌ها برای حیوان مفید خواهد بود.

غذای PROBIOTIC LIVE می تواند در هر زمانی از زندگی حیوان مورد استفاده
قرار گیرد، اما برای حیواناتی که شرایط زیر را دارند حمایت بیشتری خواهد داشت:

• بلافاصله بعد از تولد برای بوجود آوردن یک میکروفلور مناسب روده ای
• بعد از از شیرگیری
• قبل و بعد از بیهوشی
• حین درمانهای دارویی و بعد از آنها
• بعد از واکسیناسیون
• برای آماده سازی قبل/ حین/ بعد از دوره های استرس

از آنجایی که هدف استفاده از پروبیوتیکها بهبود عملکرد روده می باشد، در زمانی که تعادل میکروفلور روده ای به هم می خورد لازم است که حتما استفاده شوند. شرایطی که در آن تعادل روده ای به هم می خورد عبارتند از:

• عفونتها
• مشکلات گوارشی
• درمانها
• استرسها (مسافرت، تغییر صاحب دام و ...)
• مسابقات
• بعد از جراحی ها و بیهوشی
• بی اشتهایی

همه حیوانات با یک روده به نسبت استریل بدنیا می آیند، اما بلافاصله بعد از تولد، حیوان تازه به دنیا آمده یک کلکسیون پیچیده ای از انواع میکروارگانیسمها را در روده خود کسب می کند. با این حال، از آنجا که میکروفلور هنوز چندان با تجربه نیست و با میکروارگانیسمهای کمی برخورد داشته و همچنین، در این مرحله از زندگی هنوز میکروفلور محافظ جهت جلوگیری از چسبیدن میکروارگانیسمهای بیماریزا به دیواره روده وجود ندارد، حساسیت حیوانات جوان به میکروارگانیسمهای بیماریزا بیشتر است. برای مثال، حیوانات تازه متولد شده به عفونت از طریق میکروارگانیسمهای بوجود آورنده مسمومیت غذایی مانند سالمونلا حساسترند. با خوراندن غذای حاوی پروبیوتیک به بچه گربه ها و توله سگها، می توان مطمئن شد که سیستم روده ای آنها با باکتریهای مفید تجهیز شده و به کمک آنها میکروفلور مقاومی بوجود بیاید، بدین گونه حیوانات حساسیت کمتری به عفونتها خواهند داشت.

میلیونها میکروارگانیسم در درون دستگاه گوارش هر حیوانی وجود دارد. هنگامی که چنین حیوانی سالم است، اکثر این میکروارگانیسم‌ها مفید خواهند بود. با این حال، حتی زمانی که حیوان نیز سالم است، همچنان خطر بالقوه ناشی از باکتریهای بیماری زای موجود در روده، آن را تهدید می‌کند. در حالت معمول، غلظت این باکتریهای بیماری زا آنچنان ناچیز است که تا زمانی که وضعیت سلامتی و وضعیت ایمنی عمومی حیوان تحت تاثیر قرار نگیرد، بیماری پیشرفت نمی کند.

با تحریک سیستم ایمنی حیوان، ProBiotic LIVE به بهبود مکانیسم دفاعی حیوان کمک می‌کند. علاوه بر این، میکروارگانیسم‌های پروبیوتیک مفیدی  که در محصول ProBiotic LIVE وجود دارند به طور رقابتی تلاش می‌کنند تا از ورود میکروارگانیسم‌های بالقوه بیماری زا به درون دستگاه گوارش جلوگیری نمایند. ProBiotic LIVE شامل باکتری‌های اسید لاکتیک است که نقش آنها تولید اسید لاکتیک می‌باشد. اسید لاکتیک خود از مقدار PH پایین برخوردار است و به گونه ای موثر، شرایط مطلوبی را برای رشد میکروارگانیسم‌های مفید فراهم می‌کند. این اقدام به جلوگیری از کلونی سازی کالیفرم هایی مانند اشیرشیاکولی‌ که PH قلیایی تری را برای رشد ترجیح می‌دهند کمک می‌کند.

هیدرولیز کردن پروتئین به این معنی است که مولکول‌های پروتئین به اجزای کوچکتر و اغلب به اسیدهای آمینه، که «زیربنا» یا اجزای اصلی تشکیل دهندة پروتئین هستند، شکسته می‌شوند. هنگامی که پروتئین‌ها به اجزای کوچکتر تقسیم شوند، برای سیستم ایمنی قابل تشخیص نیستند و در نتیجه نمی توانند واکنش آلرژیک ایجاد کنند. ProBiotic LIVE به دلیل استفاده از مواد اولیه سالم و با کیفیت، یک رژیم غذایی کامل و متعادل به شمار می‌رود و همچنین به دلیل استفاده از منابع پروتئینی هیدرولیز شده، برای حیوانات مبتلا به آلرژی و یا اختلال عدم تحمل غذا مناسب است.

استفاده از ProBiotic LIVE در هیچ زمان یا موقعیتی زیان بخش نیست.

ProBiotic LIVE حاوی میکروارگانیسم‌های زنده ای است که به طور معمول در همه حیوانات خانگی سالم یافت می‌شود. هیچ شاهدی مبنی بر مسمویت زا بودن پروبیوتیکها مشاهده نشده است. حتی چنانچه 100 بار بیشتر از مقدار و دوز توصیه شده برای تغذیه حیوان خانگی استفاده شود همچنان هیچ مشکلی برای آن حیوان ایجاد نمی شود. هیچ یک از مواد تشکیل دهنده مورد استفاده در تولید ProBiotic LIVE باعث ایجاد خارش و یا واکنش‌های آلرژیک نمی شود. پروبیوتیکها موجوداتی بی جان هستند و در محیط باقی نمی مانند. هیچ شاهدی مبنی بر اثر نامطلوب ProBiotic LIVE بر زندگی آبزیان، فون خاك و گیاهان زمینی مشاهده نشده است.

با این حال، استفاده از ProBiotic LIVE از مزایای بسیاری برخوردار است که ذیلاً به برخی از آنها اشاره می‌شود:

• کاملا ایمن است و فاقد هر گونه خطرات ناشی از استفاده بیش از حد می‌باشد؛
• مکانیسم‌های دفاعی طبیعی خود حیوان را تقویت می‌کند و توانایی آن برای مقابله با عفونت‌های فرصت‌طلب را ارتقا می‌بخشد؛
• در طیف وسیعی از شرایط بسیار موثر است.

برای به دست آوردن اثر مطلوب پروبیوتیک، حداقل غلظت میکروارگانیسم‌ها باید قادر باشد به رشد و حیات خود در روده ادامه دهد. بسیاری از آزمایشات و تحقیقات نشان داده اند که دستیابی به اثر مطلوب پروبیوتیک مستلزم وجود حداقل غلظت1 × 10⁹  واحد تشکیل دهنده کلونی از باکتری‌های پروبیوتیک زیست پذیر در هر کیلوگرم خوراک کامل برای سگ است، این در حالی که دستیابی به اثر مطلوب پروبیوتیک در مورد گربه به طور متوسط به ​​ حداقل غلظت7 × 10⁹  واحد تشکیل دهنده کلونی از باکتری‌های پروبیوتیک زیست پذیر در هر کیلوگرم خوراک کامل است. این فرض مطرح شده است که چنانچه میانگین این غلظت از حد ذکر شده کمتر باشد و همواره زیر این سطح باقی بماند، برخی از میکروارگانیسم‌های خاص فاقد هر گونه اثر پروبیوتیک خواهند بود. بنابراین، محصولات ProBiotic LIVE دقیقاً حاوی غلظت مناسب پروبیوتیک به ازای هر کیلوگرم خوراک کامل حیوان می‌باشند، و این امر باعث می‌شود که میکروارگانیسم‌های پروبیوتیک خاص قادر باشند به رشد و حیات خود ادامه دهند.

استرس با کاهش غلظت باکتریهای مفید بر میکروبیوم روده تاثر می گذارد. همه شرایط استرس زا که بواسطه آن حیوان در معرض افزایش اسیدیته (pH) روده قرار می گیرد، موجب کاهش پروبیوتیکها شده و بر میکروبیوم طبیعی روده تاثیر می گذارد. در چنین حالتی نسبت جمعیت باکتریهای بیماریزا به باکتریهای مفید در دستگاه گوارش بیشتر می شود.

واکسیناسیون، درمانهای آنتی بیوتیکی، از شیرگیری، مسافرت، تغییر محل سکونت یا بیماری عوامل استرس زایی هستند که در به هم زدن تعادل فلور روده ای به نفع باکتریهای بیماریزا نقش دارند. استرسها موجب سرکوب کردن پاسخهای ایمنی حیوانات می شوند که به نوبه خود باعث تغییر و شکسته شدن مکانیسمهای تنظیمی اکوسیستم روده ای و تجمعت آسانتر پاتوژنها در درون دستگاه گوارش و بروز اسهال می شوند. با مصرف غذای PROBIOTIC LIVE، مطلوب ترین شرایط برای میکروبیوم روده ای حاصل می شود. در نتیجه از بروز ناراحتیهای گوارشی بوجود آمده توسط انواع استرسها جلوگیری می شود.

توصیه بر آن است که ProBiotic LIVE در شرایط خشک، سرد و تمیز و به دور از تابش نور مستقیم خورشید نگهداری شود و درب ظرف حاوی این محصول همواره بسته بماند تا از این طریق از ورود رطوبت و تجزیه آن جلوگیری شود. ProBiotic LIVE در دمای اتاق به مدت 18 ماه (غذای سگ) یا 15 ماه (غذای گربه) پایدار است. این ویژگی پایایی و دوام ProBiotic LIVE به وسیلة مطالعات طولانی مدت تعیین شده است.

تمایل روز افزونی در استفاده از ماست به عنوان منبع پروبیوتیک در انسان وجود دارد و بسیاری از مردم تصور می کنند که این محصولات برای حیوانات خانگی نیز مناسب هستند. با این همه، مضرات بسیاری در استفاده از ماست برای حیوانات خانگی وجود دارد. اول اینکه، گونه های باکتریهای مورد استفاده در ماست اغلب به خاطر تولید مزه و بافت مورد نظر به آن اضافه می شوند نه خواص پروبیوتیکی آنها. مشکل دیگر این است که پاستوریزاسیون که در آن ماست حرارت می بیند نه تنها باکتریهای بیماریزا بلکه بسیاری از باکتریهای پروبیوتیک را که اغلب به حرارت حساس هستند را نیز از بین می برد. بنابراین تعداد میکروارگانیسمهای زنده در ماست اغلب نامعلوم و معمولا کم بوده و بسته به تازگی ماست و شرایطی که در آن ماست نگهداری شده است، تغییر می کند.

عدم تحمل لاکتوز

نکته مهم دیگر این است که با وجود تفاوت در میزان حساسیت بین حیوانات مختلف، اکثر آنها عدم تحمل به لاکتوز دارند. لازمه شکستن لاکتوز وجود آنزیم لاکتاز است که فعالیت این آنزیم با بلوغ حیوان کاهش می یابد و این بدان معنی است که حیوانات بالغ میزان کافی لاکتاز برای شکستن مقادیر بالای لاکتوز در لبنیات را ندارند. هضم ناکامل لاکتوز باعث بروز بیماریهای گوارشی و اسهال در حیوان می شود و به تبع آن اسهال باعث آسیب به موکوس روده شده و بسیاری از آنزیمهای لازم از جمله لاکتاز مجددا از دست می روند. سیستم روده ای یک تا دو هفته وقت نیاز دارد تا به حالت عادی برگردد. بنابراین خوراندن محصولات لبنی به حیوانات خانگی طی اسهال و یا بعد از آن اوضاع را وخیم تر می کند. گذشته از این، در بیشتر محصولات لبنی مواد مغذی ، کمتر یا بیشتر از حد مورد نیاز وجود دارند که در صورت افزودن بیش از حد آنها به جیره، خود می تواند باعث بروز عدم تعادل تغذیه ای شوند.

مراقب زایلیتول باشید

ماست خالص موجب بروز مسمومیت در حیوان نمی شود. با این حال بسیاری از ماستهای تولید شده برای مصرف انسان حاوی زایلیتول هستند که یک شیرین کننده سنتتیک است و برای سگها بسیار سمی است. مصرف زایلیتول موجب بروز علائم جدی و حتی تهدید کننده زندگی در حیوانات خانگی بویژه سگها می شود.  ​​​​​​​​​​​​​​بعد از هضم زایلیتول، معمولا تهوع اولین نشانه است. کاهش قند خون طی ۳۰ تا ۶۰ دقیقه و علایم بالینی از خواب آلودگی تا عدم تعادل، غش و حتی تشنج بلافاصله بعد از آن مشاهده می شوند. در مواردی حتی دیده شده است که طی ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از مصرف زایلیتول میزان آنزیمهای کبدی افزایش یافته است. در یک گزارش از هشت سگی که این ماده را مصرف کرده بودند، ۵ تای آنها با اتانازی یا مرگ طبیعی از بین رفتند. موارد مسمومیت با زایلیتول در سگها به دلیل تولید روزافزون محصولات حاوی زایلیتول برای مصرف انسانی رو به افزایش است. بنابراین، یک راه کاهش این مسمومیتها، جلوگیری از مصرف ماست به عنوان مکمل پروبیوتیکی به حیوانات خانگی و به جای آن مصرف مکملهای ویژه حاوی پروبیوتیکها و بهتر از آن غذای با کیفیت حاوی پروبیوتیک میباشد.